utrudnia

Pozbawianie NFZ możliwości (i obowiązku) przedstawienia propozycji finansowania świadczeń podmiotom podstawowej opieki zdrowotnej utrudni, a wręcz uniemożliwi, szczególnie w okresie dużej inflacji, urealnianie finansowania tych świadczeń, tak aby nie zmniejszyć i ich ilości i jakości, co byłoby ze szkodą dla pacjentów. Po wejściu w życie przepisów ustawy wprowadzających wyodrębnienie w umowach POZ dodatkowych środków na inne zakresy świadczeń, to właśnie przepisy dotyczące np. AOS winny być włączone do zakresu obowiązywania przy realizacji umów POZ, a nie wyłączone. Przedstawione w OSR oddziaływanie na 9452 podmioty POZ wyraźnie wskazuje, że dotyczyć to będzie również podmiotów posiadających umowy w zakresie pielęgniarki w środowisku nauczania i wychowania czy transportu sanitarnego w POZ, w których nie ma elementów budżetu powierzonego, który to jest jakoby pretekstem do zaproponowanych w projekcie zmian. Zgodnie z dyspozycją określoną w art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.) Minister Zdrowia określa ogólne warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kierując się interesem świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia właściwego wykonania umów. Przedstawiony projekt powoduje, że NFZ nie będzie zobowiązany do działań w kierunku poprawy dostępności do świadczeń a więc zmiana OWU nie kieruje się interesem świadczeniobiorców, co powoduje, że jest niezgodna z delegacją ustawową i jako taka winna być zmieniona i uzgodniona z reprezentatywną organizacją świadczeniodawców podstawowej opieki zdrowotnej.