zdecydowanie utrudni

Budowanie alternatywnej dla systemu ochrony zdrowia sieci może być niebezpieczne dla pacjentów. Przedstawione rozwiązania są sprzeczne z ideą odwracania piramidy świadczeń ponieważ koncentrują opiekę kardiologiczną wokół szpitali, podczas gdy opieka powinna być coraz bliżej pacjenta i jego miejsca zamieszkania. zaproponowane kryteria włączenia do OK I zdyskwalifikują wiele ośrodków poza dużymi miastami i będą zmuszać pacjentów do wędrowania do większych szpitali. Budowanie alternatywnego systemu gromadzenia danych o zdarzeniach medycznych wykonywanych w ramach KSK będzie powodowało albo dublowanie informacji albo wymuszało zapisywanie i poszukiwanie w różnych zakamarkach SIM danych i będzie przyczyną przeoczenia danych o pacjentach a także w związku z powyższym będzie stanowiło zagrożenie dla życia i zdrowia pacjentów oraz będzie zabierało czas personelu medycznego na analizy danych w różnych miejscach. W art. 24 do składu Rady należy dodać przedstawiciela organizacji reprezentatywnej dla świadczeniodawców POZ - jeżeli podstawą systemu ochrony zdrowia ma być POZ to winien być na bieżąco poinformowany i powinien móc wpływać na efekty działania Rady. Ustawa (art. 35) ogranicza prawo pacjenta do dostępu do diagnostyki i leczenia kardiologicznego poprzez ograniczenie tylko do wybranych lekarzy udzielających świadczeń w POZ możliwość wystawiania karty e-KOK. Brak jednoznacznego określenia czy karta e-KOK będzie jedynym dokumentem upoważniającym do diagnostyki i leczenia kardiologicznego. Brak zapisów co do postępowania w przypadku awarii systemów informatycznych. Projekt ustawy buduje rozwiązania (art. 36) papierowe do rozwiązań cyfrowych. Udostępnianie pacjentowi wydruku danych zamiast zapewnienia dostępu do nich w IKP jest błędnym podejściem. Papier nie powinien być standardem, tylko uzupełnieniem dla wybranych sytuacji. Art. 36 dodatkowo wymusza dublowanie informacji o wynikach badań oraz doklejanie do e-KOK dokumentacji medycznej. Dużo prostszym rozwiązaniem byłoby włączenie tej dokumentacji do EDM i zamieszczanie w IKP. Art. 36 ust. 2 mówi o pozostawieniu karty e-KOK w określonym miejscu - czy to oznacza, że inni nie będą mieli dostępu? Czy to pomyłka i autor myślał o papierowym druku mimo, że karta jest elektroniczna? Art. 36 ust. 3 nie przewiduje, że lekarz POZ pacjenta może nie być wybrany gdyż zgodnie z prawem pacjent nie musi mieć wybranego lekarza POZ, pacjent może wybrać świadczeniobiorcę, albo też jego lekarz może już nie pracować, być niedostępny itp. Dlatego karta e-KOK jeśli już musi istnieć to powinna być elektroniczna i dostępna elektronicznie dla personelu POZ jak każda inna dana medyczna i każdy dokument w IKP pacjenta. Art. 36 ust. 6 - czy ten artykuł ma wpływ na podmioty inne niż poradnie kardiologiczne? Brak jest doprecyzowania w jakim zakresie ta diagnostyka i leczenie kardiologiczne mają być prowadzone aby władztwo ustawy miało na nie wpływ. Prywatne gabinety? Prywatnie wykonywane w laboratorium NT-proBNP?